Herinneringen aan mijn eerste leraar: edelsteenkundige Jan Sluis
Ruim tien jaar geleden ontmoette ik hem. Nadat mijn interesse in sieraden een vliegende start nam en ik las over het belang van het vinden van een bekwame edelsteenkundige ging ik op zoek naar een. Dat bleek niet zo gemakkelijk maar na enig googelen vond ik een edelsteenkundige/diamantair die in mijn eigen stad die eigenaar was van de antieke-sieradenwinkel ‘Zaanse Juweliers’ . Preciés wat ik zocht! Ik belde en maakte een afspraak. Zijn winkel aan de sjieke Rotterdamse Karel Doormansstraat was indrukwekkend. De etalage zat vol glimmende ringen, armbanden en kettingen met diamanten, saffieren en bloedkoraal. Binnen was de winkel gevuld met vitrines waarin de mooiste antieke sieraden en zilveren voorwerpen die ik ooit gezien had, pronkten. Nog altijd herinner ik me de elegante zwarte choker met schitterende diamanten die pontificaal in de winkel geplaatst was. De winkel was donker maar de juiste verlichting dat strategisch boven de vitrines geplaatst was, zorgde ervoor dat alles blonk en schitterde. De droom van elke sieradenliefhebber.
Jan Sluis was een oudere vriendelijke man die onze passie voor edelstenen leek te waarderen. Ondanks dat ik niet van het kaliber was van zijn vaste klanten, behandelde hij mij altijd professioneel en met evenveel respect als andere klanten. Aan zijn pink droeg hij een schitterende diamanten ring. Elke keer als mijn moeder en ik hem een bezoekje brachten opperde hij tijdens het nakijken van onze juwelen interessante weetjes over het soort sieraad of de edelsteen die hij voor ons bekeek. Gretig schreven wij al zijn wijsheden op en achteraf bestelde ik steevast de boeken die hij me aanbevolen had. Het bekijken van onze sieraden, die lang niet zo bijzonder waren als wat in zijn kasten pronkten, leek hem nooit te vervelen. Elke afspraak was spannend, zouden we weer wat schatten gevonden hebben? Of waren we in onze onwetendheid op kitsch gestuit?
Na een paar jaar bleek zijn winkel plotseling gesloten. Het prachtige pand was leeggehaald. Na wat onderzoek door mijn moeder kwamen we erachter dat zijn prachtige winkeltje failliet was gegaan. De beste man was een bekwame handelaar maar de verschillende oplichters hadden zijn zaak parten gespeeld en die parel was nu voor altijd gesloten.
We voelden ons even verloren omdat we in de tijd zo op zijn kennis waren gaan vertrouwen. We bezochten ook andere edelsteenkundigen maar we misten meneer Sluis’ vriendelijkheid en kennis. Via via kwamen we toch weer met hem in contact. We mochten bij hem thuis komen waar hij onze sieraden voor ons nakeek en rapporten voor ons schreef. We waren zo blij hem weer gevonden te hebben! Beschadigde sieraden liet hij voor ons repareren in Antwerpen, waar hij regelmatig kwam. Tijdens het nakijken vertelde hij ons verhalen over zijn ervaringen over de wereld. Of dat was aan het meewerken aan een Duits boek over edelstenen, het bekijken van kostbare edelstenen van een rijke Arabische sheikh of avonturen in India.
Op het laatst ging vooral mijn moeder bij meneer Sluis langs met onze sieraden. Haar laatste afspraak was eind maart 2018 geweest. Enthousiast vertelde hij dat hij op vakantie zou gaan naar Indonesië, op zoek naar bijzondere edelstenen. Mijn had hem een ring gegeven om te laten repareren. Hij beloofde te bellen wanneer hij klaar was maar dat telefoontje kwam nooit. En die reis naar Indonesië, zou hij nooit genomen hebben. Toen mijn moeder na een paar maanden een afspraak bij hem probeerde te maken kreeg ze hem niet te pakken. Na wat gegoogle bleek dat hij overleden was vlak na haar laatste ontmoeting met hem.
En zo moeten we voor een tweede keer afscheid nemen van Jan Sluis, maar deze keer definitief. Hij zal gemist worden.
